Mijn 67e bezoekje aan Hotspot Hutspot Lomba, de 1e keer in de keuken.
En voordat ik de tijd had om rustig om me heen te kijken, stapte ik in een wervelstorm aan activiteit.
Moet de bloemkool apart er in? De sledes zijn op! Er moet meer ui de oven in! Is er niets in de koeling dat weg moet? Nee! die lasagne moet worden bewaard! ENNNNN nog 3 bestellingen er bij! Moet er pasta of rijst bij de kip?
Hoeveel maaltijden hadden we in de flat?
13?
Weet je het zeker?
Wat een gekkenhuis! We kunnen dit.
OH jee die aardappels moeten nog in stukjes!
Rustig aan, relaxed….1 ding tegelijk…
Even stopt het werk van een van de medewerkers, ze kijkt me aan en zegt;
OH aangenaam kennis te maken, sorry we zijn een beetje georganiseerde chaos. Trouwens, we zijn hier een soort van familie, welkom….
En voordat ik kon door vragen;
OH de tortillas!!! Wie laat steeds die deur open!? Jullie zijn toch niet in de kerk geboren?!
In alle bedrijvigheid komt er een vrijwilliger binnen die in 1 dag 2000 flyers heeft afgeleverd in de wijk!
WAT!? Staat de daghap al in de oven!?
Haal het er uit! Over een half uur hoeft het er pas in!!!
Hebben we genoeg aardappels?!
Kunnen die bakjes lasagne ergens anders staan? We hebben werkplek te kort.
Hoe veel broodjes hebben we nog? Onder op de kar liggen nog broden.
Heb je de bestelling voor boven gezien?
En voordat ik draaierig kon worden van de orkaan aan vragen, stopte deze abrupt en kon er een lading verse maaltijden de deur uit; op naar huishoudens waar dit vanavond op tafel zal staan.
De rust keerde terug in de keuken; de voorbereidingen voor morgen worden getroffen; het kippenhok wordt in elkaar geknutseld en voordat ik 2 keer kon knipperen met m’n ogen, was de keuken weer schoon en leeg…..